Ho Chi Minhstad

De rit naar Ho chi minhstad was een onvergetelijke - op een smalle weg scheurde onze chauffeur in volle vaart rakelings langs auto's en mensen en eigenlijk verwachtten we elke seconde 5 mensen aan te rijden. Gelukkig gebeurde dit niet en kwamen we veilig aan in de stad. Het eerste wat opviel was de drukte, overal zijn scooters. Met oversteken ben je geneigd te wachten, maar wat je eigenlijk moet doen is gewoon oversteken en iedereen rijdt wel langs je heen of achter je langs. Soms moet je auto's juist ook voorlaten, het is een soort ongeschreven regel en je moet aanvoelen hoe je over moet steken. Ho chi minhstad of ookwel Saigon is een westerse stad en is lang onder invloed van Fransen en Amerikanen geweest. Er zijn hier veel wolkenkrabbers en de stad is geschikt om te shoppen. Dit was dan ook wat we gingen doen hier, want we waren enorm blij eindelijk eens een Zara of topman te zien. Bij de Zara hadden ze alleen winterjassen, waarom wisten wij ook niet, want wanneer hebben ze ooit hier winterjassen nodig als het zelfs in de winter al 28 graden is. Bij de topman zijn we wel geslaagd en konden we wat vervanging kopen voor de paar shirts die ondertussen tijdens de vele wasbeurten bij de laundry services waren kwijtgeraakt.

Wat de stad vooral bijzonder maakte was dat we hier oudjaar zouden vieren, wat natuurlijk wel gek is omdat het compleet anders is dan je altijd gewend bent. We hoorden dat het vooral leuk was op de vele rooftop bars die ze hier hebben, en we dachten dat je vanaf daar dan wel het vuurwerk kon zien. Daarna zou er een techno feest zijn in een club, daar hadden enkele toeristen het over gehad. We hadden gelukkig een fijn groepje mensen verzameld, die we eerder tijdens onze reis al hadden ontmoet waarmee we de avond zouden vieren. Bij de rooftop bar gingen we chillen onder het genot van een drankje en wachtten we tot 12 uur. Ineens was het 12 uur op onze mobiel, en aangezien het aftellen niet was geweest begonnen we al moet zoenen en het elkaar wensen van een voorspoedig 2017. Een halve minuut later hoorden we wel ineens een paar mensen tellen, dus we waren iets te vroeg geweest. Uiteindelijk maakte dat niks uit want het enige wat er gebeurde was dat de muziek uit ging en abba's happy new year ging spelen. Het wachten op vuurwerk konden we doen tot we een ons wogen - dat was er niet. Ook het tellen was dus nauwelijks gebeurd op een paar Japanners na en de oliebollen.. dat kennen ze hier niet eens natuurlijk. Het bier was hier al moeilijk duur dus de champagne lieten we ook maar achterwege. Al met al dus iets anders dan we gewend waren, maar het was alsnog een leuke avond vanwege de mensen waarmee we waren. Het technofeest viel trouwens ook wat tegen, geen heel gezellige sfeer en er waren vooral toeristen waarvan er om het uur iemand naar je toe kwam met de vraag 'hey, heb je toevallig nog een pilletje?' en waarbij je denkt lieverd ik heb dat niet en al had ik het wel, dan zou je nog niet willen dat ik het had omdat het nou eenmaal geen goed idee is.