Mui ne

Mui ne, eindelijk strand! Daar waren we echt aan toe. Hoewel we uiteindelijk maar 1 dag op het strand waren, was het fijn even rustig aan te doen en gewoon te chillen, met mensen te socializen en even niet al die tours en drukte om ons heen. We zijn wel nog naar de zandduinen geweest van mui ne, een uitgestrekte duinenvlakte waarbij je je in een woestijn waant. Een goede plek voor een fotoshoot. Al is er wel veel wind en waait het zand je om de oren. Na mui ne sliepen we nog een nacht in ho chi minhstad en zouden we vanaf daar doorgaan naar Myanmar.

Op zich was ik blij om weg te gaan. Een maand vietnam is genoeg en ik moet zeggen dat ik ook wel klaar was met de Vietnamezen en een paar van hun gewoonten. Onder andere dat het lijkt alsof er per keer dat ze op hun toeter drukken in de auto er 5 euro wordt gedoneerd aan het rode kruis ofzo, met als gevolg dat er zo vaak getoeterd wordt dat je als je een opname zou maken je een nieuwe ten walls hit te pakken zou hebben. Een ander ding is het feit dat ze zo luid zijn, en dat als ze op een meter afstand van elkaar staan ze praten met het geluidsniveau alsof ze in die meter 3 bergen moeten trotseren. En ook met eten geld over het algemeen de vuistregel: hoe meer gesmek, hoe beter.