Sihanoukville en Koh Rong

Na al die drukke steden gingen we eindelijk, pas voor het eerst deze reis, naar de zee! Sihanoukville is een kustplaatsje en Koh Rong is een van de Cambodjaanse eilanden vlakbij de kust waar je vanaf sihanoukville met de ferry naartoe gaat. Het hostel in sihanoukville was heel fijn, maar het strand was niet heel mooi. Het was wel mooi wit met heel fijn zand en een blauwe zee, maar vervuild en overal staan lelijke strandtenten. Wat vooral disturbing was, was dat er heel veel westerse, oude mannen rondliepen als een groep tijgers hun prooien proberen te besluipen waarbij prooien gelijk staat aan jonge khmer meisjes. Met jong bedoel ik dan ook echt twijfelachtig jong, alleen het feit dat je bij een gemiddelde aziaat qua geschatte leeftijd altijd plus 5 moet rekenen om de echte leeftijd te raden, maakt het lastig om te bepalen of er iets illegaals plaatsvond. Echt gemakkelijk werden we er niet van, ondanks het gelach van het meisje wat omringd werd door een groepje dikke, harige te oude duitsers, waarvan er eentje haar been bleef strelen. Een dagje strand konden we echter wel gebruiken dus we probeerden er niet te veel mee bezig te zijn en vooral onze tan lines wat egaler te maken. Ja, ik was dan ook verbrand.

We waren maar kort in sihanoukville want we gingen al door naar koh rong, het eiland er vlakbij. Met een speedboat werden we erheen gebracht en ondanks mijn reismedicatie had ik het maar nauwelijks overleefd. De zee was zo woest en de golven zo hoog! Mama, zelfs met een overdosis reistabletten was je waarschijnlijk nog kotsend op het eiland geraakt! Na de wilde tocht gingen we naar onze bungalows, die erg basic waren maar wel goedkoop. Ook hier was het strand niet heel mooi en erg vervuild. Ook was alles heel duur en omdat we eigenlijk net hadden besloten iets rustiger met de financiën te willen omspringen, voelden we ons niet heel erg op ons gemak.

We hadden op een dag een tour gedaan, waarbij we eerst gingen snorkelen, of beter gezegd met een snorkel naar beneden in zanderig water keken. Met geluk zagen we een paar visjes en na 5 minuten hadden de begeleiders er genoeg van en moesten we weer aan boord. De volgende activiteit was vissen, wat de begeleiders duidelijk leuker vonden omdat iedere toerist met een vishengel met wat aas er aan ongelduldig wachtte tot een visje eindelijk zou happen. Natuurlijk had een van de begeleiders vis na vis beet, terwijl je toch denkt hoe moeilijk kan het zijn; een hengel, zee en wat aas. We hadden daarna nog wat tijd om aan een mooi strand aan de andere kant van het eiland te chillen. Dit strand was wel heel mooi en nauwelijks een toerist te bekennen! Na een bbq op de boot waarop we onze door de begeleider gevangen vis opsmikkelden gingen we nog zwemmen met lichtgevende plankton. Jael was even overtuigd dat het een scam was omdat de boot van boven een groen licht en het dus leek alsof de golven groenig kleurde door de plankton. Het licht ging echter uit en we sprongen in het water, de planton was echt lichtgevend en het was toch geen scam.