Chiang Mai

In Chiang Mai zijn we naar een olifantenpark geweest. We wilden een park vinden waar de olifanten goed behandeld werden. Natuurlijk is dat paradoxaal, omdat toerisme sowieso een inbreuk is op het leven van die beesten, maar dan wilden we in ieder geval eentje waar ze niet mishandeld werden en vrij konden lopen. Dit was het geval bij Happy elephant home, een olifantenpark een klein uurtje van Chiang Mai. De groep was maar klein, alleen Jael, ik en een ander meisje, dus dat was fijn. Je krijgt een zak bananen en vervolgens mag je de olifanten voeren. Daarna ga je jungle in en dan loop je met ze mee terwijl ze zichzelf onder gooien met modder. Dit doen ze omdat het lekker verkoelend is. Natuurlijk hielpen we ze een beetje en gooiden we ook modder op ze. Daarna gingen we ze nog wassen in de rivier en kregen we lunch. Op zich was het een heel leuke dag en we hebben er zeker geen naar gevoel aan over gehouden, maar als je lekker nog even zwemt bij het park en de olifanten met een nieuwe groep precies hetzelfde gaan doen, denk je wel even van lekker gevarieerd. Een olifant moet ook heeeel veel eten en eigenlijk krijgen ze alleen bananen, wat eerder iets van snoep voor ze is. Dan hoop je maar dat ze ook genoeg tijd hebben om gras en takken te eten en om lekker vrij rond te lopen en niet alleen maar toeristentours doen.

Er was in Chiang Mai ook een night bazaar, die heel groot was en waar je lekker kon struinen of iets eten. Er was een live zangeres met begeleiding en omdat er helemaal niemand bij zat gingen wij er maar bij zitten en aanmoedigen en klappen. Dat konden ze wel waarderen en ze wilden dat we ook liedjes aan gingen vragen en zelfs dat we het podium opkwamen om zelf te zingen. Omdat we niet het barpersoneel ook nog weg wilde jagen met ons valse gekraai, sloegen we dat aanbod maar vriendelijk af. Verder zijn we nog naar een ladyboy show geweest, wat ook leuk was om te zien, vooral ook omdat er een ouder Amerikaans koppel het helemaal geweldig vond en ze heel enthousiast juichten en de tijd van hun leven hadden.

Verder was er het Loy Krathong festival, dit is een festival waarbij er allemaal lampionnen in de lucht worden gelaten en allemaal versierde bloemen met kaarsen te water worden gelaten. Rond 18 uur stonden we op de brug, waar het dan zou gebeuren. Er gebeurden echter vrij weinig, behalve af en toe wat toeristen die een lampion in de lucht lieten. Echter kwam het langzaam op gang en uiteindelijk was de stad mooi verlicht en de sfeer was heel romantisch. We moesten echter wel concluderen dat het festival alleen bestond omdat toeristen er aan meedoen en de locals nauwelijks iets deden, behalve de lampjes in de rivier legden. De brug stond op een gegeven moment ook zo vol dat je je een wandelende Oreo voelde terwijl je richting stad bewoog. Er stond ook veel verkeer stil op de brug, die daar waarschijnlijk nog een paar uur hadden gestaan omdat er echt geen doorkomen aan was. Het bleek trouwens later dat er nog een andere locatie was buiten de stad waar locals het feest zelf vierden en dat scheen ook mooi te zijn geweest.