Phnom Penh

Phnom Penh is de hoofdstad van Cambodja en heeft een heftige geschiedenis achter de rug. De stad zelf heeft niet heel veel te bieden en ook de leuke barretjes en gezellige eettentjes zijn verspreid over de stad en er is niet echt een hotspot waar het te doen is. Het is een mooie stad om vooral meer te ontdekken over de geschiedenis van Cambodja. De khmer rouge, een communistische groepering onder leiding van pol pot greep in 1975 de macht en dwongen alle bewoners van de stad de stad uit te gaan en naar het platteland te gaan. Het doel was een communistische staat, waarbij het gaat om landbouw en de arbeider het voor het zeggen heeft. De intellectuelen en hoogopgeleiden werden samen met hun families uitgeroeid. Het gevolg was een vreselijke genocide en de twee hoofd attracties van Phnom Penh gaan hier over.

Het eerste is een gevangenis, Toul Sleng waar veel mensen werden gemarteld met als doel valse bekentenissen af te leggen. Mensen hadden piepkleine celletjes waarin ze werden vastgeketend en elke dag werden ze gemarteld op de meest vreselijke manieren. Veel verhongerden door het slechte en weinige eten of ze gingen dood door ziektes vanwege de slechte hygiene. De audiotour leidde ons door de gevangenis en gaf ons informatie en je kon verhalen luisteren van overlevenden en voormalige bewakers. Aan het einde van de tour zat ook iemand die een overlevende was achter een tafel! Echt enorm heftig want je hebt natuurlijk geen idee wat je tegen zo iemand moet zeggen. Het gevolg was dan ook dat vrijwel geen een toerist iets durfde te zeggen en iedereen uit ongemak maar doorliep. Terwijl je eigenlijk wil vertellen hoe vreselijk het was en hoeveel respect je voor zo iemand hebt die dat heeft moeten doorstaan. Wel enigszins verbaasd was ik dat ze op deze plek of horrors überhaupt terug willen komen.

De tweede activiteit was een tocht naar de killing fields. Nadat de gedetineerden gemarteld waren en uiteindelijk toch een valse bekentenis hadden afgelegd, werden ze in een bus gestopt die in een half uurtje naar een plek iets buiten Pnomh Penh reed. Deze plek heette de killing fields. Hier werden de gevangenen massaal vermoord. Dit gebeurd ook weer op de meest lompe manieren, zoals bijvoorbeeld met balken of stokken de schedel in te slaan. Jonge baby's werden doodgeslagen met hun hoofd tegen de boom aan, voor de ogen van de moeder. Daarna werd hun lijk in een soort put gedumpt.

Hoewel het indrukwekkend, hebben we in Phnom Penh niet alleen maar gehuild maar ook veel gechilld in het hostel en monopolie en Ticket To Ride gespeeld. De medewerkers speelden ook mee en het was toch wel opvallend hoe aardig de mensen hier zijn. Ook de zeer tolerante houding tegenover homoseksuelen hadden we niet verwacht en is niet te vergelijken met de andere landen waar we geweest zijn. Deze houding van acceptatie komt toch voort uit het verleden, met het idee om raciale verschillen en mensen die anders zijn nooit buiten te sluiten of zich zo eenzaam te laten voelen zoals mensen zich voelden in de tijd van de pol pot overheersing.