Pai

We hadden gehoord dat Pai een heel relaxt hippiedorpje was in de bergen van Noord-Thailand, waar je makkelijk weken kon verblijven. Ons hostel was ook zeker zo, gerund door Canadezen en vol met smokende, Amerikaanse, getatoeëerde en gepiercte hippies. De stad had twee straten waar je rond kon struinen langs marktjes en barretjes. Eigenlijk vonden we de barretjes er nog niet echt heel gezellig uitzien, en we hadden wel een cocktail gedronken maar het echt gezellige charmante Pai hadden we niet ontdekt. We hadden er iets langer moeten blijven.

Overdag hadden we een tour gedaan, die dan 's ochtends vertrekt en je de hele dag op sleeptouw neemt. Onze eerste stop was de Lod Cave, een grot met stalagmieten. De tour was vooral heel informatief, want deze werd geleid door een vrouwtje met een olielamp en crocs aan, waarbij ze een aantal plekken aanwijst in de grot en daarbij vertelt "look like elephant" en 10 meter later "look like egg" en "look like calliflower". We zouden ook raften in de grot maar het water stond te laag dus dat was niet mogelijk. Gauw dus weer door voor lunch, en daarna nog naar een uitkijkpunt en naar de Pai canyon. Deze canyon was prachtig en je kon er overheen lopen en op verschillende punten de kloof in kijken. We konden er echter niet lang kijken want omdat de bus overal zo lang heen rijd en je natuurlijk steeds meer vertraging op loopt werd het van 45 minuten canyon, 30 min canyon naar 20 min canyon omdat we nog op tijd voor de sunset moesten zijn bij de white buddha. Natuurlijk was het twijfelachtig of we het nog zouden halen, en op zo'n moment houdt het busje er ook nog mee op. Er kwam een nieuw busje en we waren te laat, maar het was alsnog wel mooi. Uiteindelijk zaten we vooral veel in d'r bus en had je 15-30 min per attractie, maar de dag was gezellig en we hadden leuke mensen ontmoet dus het maakte allemaal niet uit.